بیماری شترمرغ
شترمرغ ها پرنده های مقاومی در مقابل انواع بیماریها هستند و بندرت درگیر بیماری می شوند.بیماری شترمرغ در سخت ترین شرایط پرنده را درگیر می کند. شترمرغ ها در شرایط بد آب و هوایی براحتی پرورش می یابند و برای پرورش هر شترمرغ پرواری نیاز به ۱۳ متر فضای مناسب داریم تا شترمرغ براحتی زندگی کند و به رقص های مرسوم بپردازد. حتما باید برای شترمرغ محیط پرورش را بصورت بهاربند در نظر بگیرید. از ماسه بادی در کف زمین استفاده نمایید.
بیماری شترمرغ ها رتبه بندی مختلفی دارد . که بیماری های عفونی در درجه اول مهمترین بیماری شترمرغ شناخته می شود که در جوجه های شترمرغ ۶ ماه شایعه می باشد. عوامل بیماریزا را در ارتباط با بیماری شترمرغ بخصوص در جوجه ها شامل باکتریایی، قارچی، ویروسی، و عوامل انگلی. با این حال، جداسازی عوامل بیماری زا به جوجه بیمار باید در رابطه با یک بررسی از تغذیه ای، محیط زیست، مدیریت و فاکتورهای ژنتیکی در نظر گرفته شود.
اسهال شایع ترین علائم بالینی بیماری شترمرغ در جوجه های شترمرغ در ۸- ۱۲ روزه می باشد. بسیاری از جوجه ها مبتلا به اسهال زمانی که کیسه زرده جذب شده و جوجه ها شروع به غذا خوردن می کند درگیر بیماری می کند. اگر چه جوجه ها از لحاظ ژنتیکی مقاوم و فعال هستند، درمان مورد نیاز است. همچنین اسهال بعد از یک تغییر ناگهانی در رژیم غذایی جوجه ها که برای درمان با پروبیوتیک نشان داده شده است ایجاد می شود
علل بیماری های شترمرغ
در ابتدا به یاد داشته باشید که تعیین نامناسب دُز دارو باعث درمان ناکافی و مقاوم شدن بیماری در گله و یا باعث مسمومیت های شدید
میگردد. بخصوص در رابطه با استفاده از آنتی بیوتیکها دقت لازم را داشته باشید چرا که پرنده هایی که میزان زیادی از این داروها را در طی دوران رشد خود دریافت میکنند وازده و تاخیر رشدی خواهند بود.
واکسیناسیون در شترمرغ :
گله های پرورش شترمرغ در ایران بر علیه دو بیماری واکسینه می شوند:
۱ – بیماری نیوکاسل
۲ – بیماری آنتروتوکسمی
زمان تزریق :
نخستین مرحلۀ تزریق در پایان دو هفتگی و به میزان ۰/۵ سی سی از واکسن نیوکاسل – مرحلۀ دوم تزریق واکسن آنتروتوکسمی به میزان ۰/۵ سی سی در پایان هفتۀ سوم – مرحلۀ سوم تزریق واکسن یادآوری نیوکاسل به میزان ۰/۷ سی سی در پایان هفته چهارم و مرحلۀ آخِر تزریق واکسن یادآوری آنتروتوکسمی به میزان ۰/۷ سی سی در پایان هفته پنجم است.
از یک سالگی به بعد میبایستی با گرفتن تیتر خون از گله و تشخیص دامپزشک مقیم اقدام به واکسیناسیون کرد.
سه نوع از بندپایان می توانید شترمرغ را تحت تاثیر قرار: کنه شپش، کنه، و تیغ جوجه تیغی. شپش می تواند یک مشکل، به ویژه در شترمرغ. شپش گاز گرفتن علت بیماری پوستی و آسیب پر می باشد. درمان با اسپری پرمترین (غلظت مرغ) موثر است، طریقه استفاده” ۱۱ میلی لیتر آیورمکتین تزریقی است. چندین گونه از کنه در گونه های مختلف شترمرغ شناسایی شده است. اهمیت اصلی آنها این است به عنوان میزبان از این بیماری است. کنه های پر در رگ در قسمت زیرین پر زندگی و در خون تغذیه می کنند. درمان کنه و کنه آیورمکتین ۰.۲۲ میلی گرم در کیلوگرم در فواصل ۳۰۰ روز است.
پمادها :
استفاده از پمادها در درمان عوارض چشمی به داروهای مایع ارجحیت دارند چرا که تعداد دفعات مصرف دارو در طول روز کمتر بوده و آزادسازی آنتی بیوتیک آهسته تر انجام خواهد شد. همچنین استرس کمتری به پرنده وارد خواهد شد و در شترمرغهای بدخو پاشیدن یک اسپری موضعی محلول در آب بر روی چشم برای آرام کردن آنها ضروری به نظر می رسد.
منبع : وب سایت دی کیو شاپ